Ζουβ, Πιερ Ζαν

(Pierre Jean Jouve, Αράς 1887 – 1976). Γάλλος λογοτέχνης. Έζησε στο Παρίσι όπου ασχολήθηκε κυρίως με τη λογοτεχνία. Έγραψε ποιήματα και πεζογραφήματα, ενώ μετέφρασε και έργα των Σαίξπηρ και Χέλντερλιν. Στα γαλλικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1915 με τη συλλογή του Είμαστε άνθρωποι, η οποία περιλαμβάνει ύμνους στη γενναιότητα και στη μεγαλοψυχία. Στα μετέπειτα ποιήματά του πραγματεύτηκε μυστικιστικά θέματα με θρησκευτικό χαρακτήρα και έμπνευση. Η θεματολογία του περιλαμβάνει τον θάνατο, τον έρωτα και την αγωνία. Στα τελευταία έργα του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη γλώσσα και την ποίηση. Έγραψε τις ποιητικές συλλογές: Χαμένος παράδεισος (1929), Οι γάμοι (1931), Ιδρώτας από αίμα (1933), Ωδή (1950), Γλώσσα (1952), Πεζά (1960). Στα πεζογραφήματά του συγκαταλέγονται τα Εκάτη (1928), Παυλίνα1880 (1925), Έρημος κόσμος (1927) κ.ά. Ο Οδυσσέας Ελύτης μετέφρασε έργα του στην ελληνική γλώσσα, ενώ αποσπάσματά τους έχουν συμπεριληφθεί σε σχολικά διδακτικά βιβλία.